Το ποτο της διανοησης.

Let me be mad…mad with the madness of Absinthe, the wildest, most luxurious madness in the world”.(Επιτρέψτε μου να είμαι τρελος ... τρελος με την τρέλα του αψέντι, η άγρια, και πιο πολυτελή τρέλα στον κόσμο) Η ωδή αυτή του Oscar Wilde, για την αγαπημένη του συνήθεια, το λατρεμένο του αψέντι, είναι ενδεικτική του μυθικού πέπλου που ανέκαθεν περιέβαλε αυτό το υγρό με το περίεργο πράσινο χρώμα.Οι ρίζες του αψεντιού εντοπίζονται στα τέλη του 18ου αιώνα, οπότε ο Γάλλος γιατρός PierreOrdinaire δημιούργησε για πρώτη φορά ένα προσωπικής έμπνευσης αλκοολούχο cocktail-ελιξίριο, αποτελούμενο από διάφορα βότανα με περίεργα ονόματα όπως Anise, Fennel, Hyssopκαι κυρίως Wormwood, γνωστό στην επιστημονική διάλεκτο και ως ArtemisiaAbsinthium, με σκοπό ν’ ανακουφίσει τους ασθενείς του από τους πόνους τους. Ο doctor δεν άργησε να συνειδητοποιήσει τις δυνατότητες εμπορικής εκμετάλλευσης του κατασκευάσματός του, παρατηρώντας τις υπέρ του δέοντος ψυχοσωματικές θετικές αντιδράσεις του καταπονημένου οργανισμού των ανθρώπων που κούραρε. Η άγραφη ιστορία λέει ότι μετά από δαιδαλώδεις προσπάθειες παραχώρησε τα δικαιώματα παραγωγής του στον Henri-LouisPernod, ο οποίος έμελλε να ιδρύσει το πρώτο επίσημο αποστακτήριο. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, το αψέντι είχε γίνει το αγαπημένο αφέψημα των διανοούμενων της Γαλλίας, αλλά και της γενικότερης μπουρζουαζίας σε εθνικό επίπεδο, με την κατανάλωσή του να ξεπερνά τα 2.000.000 λίτρα ετησίως.
Λίγο η μόδα, λίγο ο μύθος που δημιουργήθηκε γύρω από αυτό, τελικά το Αψέντι εξελίχθηκε στην κινητήρια δύναμη του ιμπρεσιονιστικού κινήματος. Μανέ, Βαν Γκογκ, Ντεγκά, Τουλούζ Λοτρέκ, Πικάσο αλλά και λογοτέχνες της εποχής, Βολταίρος, Εμιλ Ζολά, Οσκαρ Ουάιλντ, Ερνεστ Χέμινγουεϊ, όπως και οι δικοί μας Κώστας Καρυωτάκης και Νίκος Καββαδίας, δούλεψαν και μεγαλούργησαν κάτω από την επήρειά του.Τι ήταν όμως αυτό που ενθουσίαζε τους Παριζιάνους και κυρίως τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών; Πιθανότατα η αντιφατικότητα των δύο βασικών συστατικών του. Του οινοπνεύματος, το οποίο καταστέλλει τις λειτουργίες του εγκεφάλου, και του εκχυλίσματος του αψινθίου, που προκαλεί υπερδιέγερση και εγκεφαλική διαύγεια. Εμπνευση, διαύγεια αλλά και την ίδια στιγμή τρελό μεθύσι. Και ποιοι ήταν οι λόγοι της απαγόρευσής του; Θεωρητικά κατηγορήθηκε για τις περίεργες ιδιότητες/παρενέργειες της ουσίας Thujone. Πολλοί μιλούσαν για τοξικότητα, εάν καταναλωθεί σε μεγάλη ποσότητα, εθισμό, πρόκληση παραισθήσεων.