Ρουμπινί: «Όποιος τραβήξει την "πρίζα" στους Έλληνες, θα προκαλέσει την ολική διάλυση της Ευρωζώνης».

«Ή μαζί κολυμπάμε ή μαζί βουλιάζουμε», δηλώνει ο Αμερικανός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, σε σημερινή συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Bild και ζητά να μην σταματήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τη χρηματοδότηση προς την Ελλάδα. Σε αντίθετη περίπτωση, προβλέπει συνολική κατάρρευση της Ευρωζώνης.

Ο κ. Ρουμπινί υποστηρίζει ότι «το τι θα συμβεί αν οι Έλληνες ψηφίσουν εναντίον του ευρώ, εξαρτάται από το πώς θα αντιδράσει η Ευρώπη» ενώ τονίζει ότι εάν η Ελλάδα καταρρεύσει, οι επενδυτές θα φοβηθούν και στη συνέχεια Πορτογάλοι, Ισπανοί και Ιταλοί θα τρέξουν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες». Με άλλα λόγια, επισημαίνει, «όποιος τραβήξει την "πρίζα" στους Έλληνες, θα προκαλέσει την ολική διάλυση της Ευρωζώνης».

Σύμφωνα με τον ίδιο, υπάρχουν δύο επιλογές: είτε η εξασφάλιση χρηματοδότησης για μια ελεγχόμενη έξοδο της Ελλάδας από τη ζώνη του κοινού νομίσματος, είτε η συνέχιση της χρηματοδότησης, όπως έγινε στην περίπτωση της επανένωσης της Γερμανίας. Υπογραμμίζει δε ότι «και οι δύο εκδοχές είναι πιο οικονομικές για τον Γερμανό φορολογούμενο, από ό,τι η διάλυση της Ευρωζώνης».

Ο Ν. Ρουμπινί αναφέρει ότι χωρίς το ευρώ και τους Ευρωπαίους εμπορικούς εταίρους, η Γερμανία, ως εξαγωγική χώρα, «θα ήταν οικονομικός και πολιτικός νάνος απέναντι στις ΗΠΑ και την Κίνα» και επικρίνει τη γερμανική κυβέρνηση για την επιμονή στην πολιτική λιτότητας:

«Αυτή η τρέλα με τη λιτότητα πρέπει να σταματήσει. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να μειώσουν τους φόρους και να αυξήσουν τους μισθούς. Η Ευρώπη χρειάζεται ανάπτυξη», δηλώνει και προχωρά ακόμη περισσότερο, προτείνοντας το Βερολίνο να δώσει επιταγή 1.000 ευρώ σε κάθε νοικοκυριό για διακοπές, υπό τον όρο αυτές να γίνουν σε χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση, αλλά και φορολογικές ελαφρύνσεις σε όσους αγοράζουν εξοχικά στις νότιες χώρες.

O Νουριέλ Ρουμπινί σημειώνει, επίσης, την ανάγκη οι ηγεσίες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ετοιμάσουν έναν οδικό χάρτη με ορίζοντα 5- 10 ετών, με σκοπό τη δημιουργία μιας ένωσης με κοινή οικονομική και δημοσιονομική πολιτική και κεντρικό έλεγχο των τραπεζών. «Όταν όλα αυτά υλοποιηθούν, τότε μπορεί η Άγγελα Μέρκελ να γίνει πρόεδρος αυτής της ένωσης», αναφέρει.