ΓΑΛΛΙΑ: Παπάς κατήγγειλε δημόσια τις αρχές που εκκένωσαν παράνομο καταυλισμό τσιγγάνων αλλά όταν οι τσιγγάνοι εγκαταστάθηκαν στο προαύλιο της εκκλησίας του άλλαξε γνώμη.

Στην Γαλλία οι τσιγγάνοι, ή Ρομά, όπως τους ονομάζουν τελευταία, βρίσκονται συνεχώς στην επικαιρότητα λόγω της παραβατικής συμπεριφοράς τους (δες εδώ). 
Νομάδες, ταξιδεύουν σε τροχόσπιτα, και κατασκηνώνουν όπου και όποτε θέλουν, αφήνοντας πίσω τους βρωμιές και καταστροφές. 
Στην παρακάτω  ιστορία που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ‘Riposte Laïque’, βλέπουμε έναν Γάλλο καθολικό επίσκοπο να κάνει μια αξιοσημείωτη μεταστροφή, καθώς «καταγγέλλει» στην αρχή αυτό που εκείνος θεωρεί «προκατάληψη εναντίον των Ρομά» και στη συνέχεια, προσγειώνεται απότομα στην πραγματικότητα και καταγγέλλει την παρουσία τους στην ιδιοκτησία του.
Τρίτη, 16 Ιουλίου, στο περιοχή Eure της Χάβρης (Le Havre), της άνω Νορμανδίας (Haute-Normandie). Στις 6:00 το πρωί η αστυνομία εκκένωσε έναν παράνομο καταυλισμό Ρομά κατόπιν δικαστικής απόφασης. 
Οι μπουλντόζες κατέστρεψαν την παραγκούπολη που ζούσαν τριάντα τέσσερις ενήλικες και σαράντα έξι παιδιά. 

Για τον Jean-Luc Brunin, τον επίσκοπο της Χάβρης αυτό ήταν απαράδεκτο και για αυτό έκανε μια δυναμική έκκληση μέσω του τοπικού τηλεοπτικού καναλιού για «αλληλεγγύη με τους Ρομά». Ακούστε το συγκινητικό ξέσπασμα αγάπης και γενναιοδωρίας προς τον «Άλλον» που έρχεται κατευθείαν από την καρδιά του επισκόπου. 
Προσέξτε, ας μην γυρίσουμε την πλάτη μας στην αδελφότητα. Με το να απορρίπτουμε, να εξορίζουμε τους άλλους, δεν θα βελτιωθούν τα πράγματα, εξήγησε σχολαστικά ο καλός χριστιανός.
Δείτε το βίντεο: Οι οικογένειες απομακρύνθηκαν και στη συνέχεια διασπάρθηκαν. 
Πέντε από αυτές, παρακινούμενες, χωρίς αμφιβολία, από τα λόγια αγάπης του επισκόπου, εγκαταστάθηκαν στον κήπο της εκκλησίας του Αγίου Αυγουστίνου (Saint-Augustin), όχι μακριά από τον εγκαταλειμμένο καταυλισμό. 
Η κατάσταση έγινε αφόρητη για τον Jean-Luc Brunin, τον επίσκοπο της Χάβρης, ο οποίος κατήγγειλε στην τηλεόραση αυτή τη χρήση βίας, ζητώντας από τον δικαστικό επιμελητή να επιβεβαιώσει την παράνομη κατοχή, και απαιτώντας την εκκένωση.  
Θα πρέπει να ακούσετε αυτή την απόρριψη του «Άλλου» που έρχεται κατευθείαν από την καρδιά του επισκόπου:  Δεν μπορώ να δεχθώ αυτή τη χρήση βίας. 
Είμαι πρόθυμος να κάνω προτάσεις.
Δεν έχουμε μια λύση, γιατί αν υπήρχε θα την ξέραμε, αλλά είναι μια λύση που πρέπει να εργαστούμε από κοινού σε μια εταιρική σχέση. 
Η Εκκλησία μόνη της δεν μπορεί να διευθετήσει το ζήτημα των οικογενειών αυτών. " Άλλα λέω, άλλα κάνω! Όπως πολλές ευαίσθητες χριστιανικές ψυχές της Εκκλησίας της Γαλλίας, ο επίσκοπος της Χάβρης είναι γενναιόδωρος ... με τα χρήματα άλλων ανθρώπων. 
Είτε προς το Ισλάμ ή προς τους Ρομά, η καθολική ιεραρχία παίρνει συχνά θέσεις απολυταρχικές, εντελώς αποκομμένες από την καθημερινή πραγματικότητα την οποία ζουν οι ενορίτες. 
Αλλά όταν έρθει σκληρή πραγματικότητα, οι ηθικολόγοι μας αναγκάζονται να παραδεχτούν την αλήθεια.
Ο συγγραφέας του άρθρου καταλήγει με τη διαπίστωση ότι ο επίσκοπος πρέπει να ξαναδιαβάσει την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη, που τόσο συχνά παρερμηνεύεται. 
Ο «πλησίον» που υποτίθεται ότι πρέπει να αγαπούμε σαν τον εαυτό μας, δεν είναι αυτός που βοηθάμε, αλλά αυτός που βοηθάει και ο οποίος είναι ελεύθερος να βοηθήσει όποιον θέλει, όποτε και όπως θέλει. 
Η γνωστή παραβολή δεν είναι μια οδηγία για να βοηθάμε όλους τους ταλαίπωρους της γης.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή