Πυρηνική ενέργεια ονομάζεται η ενέργεια που απελευθερώνεται όταν μετασχηματίζονται ατομικοί πυρήνες. Είναι δηλαδή η ενέργεια που είναι εγκλεισμένη στους πυρήνες των ατόμων λόγω της αλληλεπίδρασης των σωματιδίων που τα συνιστούν. Η πυρηνική ενέργεια απελευθερώνεται κατά τη σχάση ή σύντηξη των πυρήνων και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει ενεργειακές ανάγκες.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 πολλές χώρες ανάπτυξαν πυρηνικά προγράμματα προσανατολισμένα στην κατασκευή πυρηνικών όπλων. Μόλις το 1951 χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά πυρηνικός αντιδραστήρας για ειρηνικούς σκοπούς και συγκεκριμένα για τη δοκιμαστική παραγωγή μικρής ποσότητας ηλεκτρικού ρεύματος (ΗΠΑ, Αϊντάχο). Στις 27 Ιουνίου 1954 πρώτη φορά πυρηνικός αντιδραστήρας συνδέθηκε με εθνικό δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΣΣΔ, Ομπνίσκ) παρέχοντάς του σε μόνιμη βάση ηλεκτρικό ρεύμα.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 ήταν διάχυτη η αισιοδοξία ότι η πυρηνική αποτελούσε τη νέα "μαγική" ενέργεια που θα κάλυπτε τις παγκόσμιες ενεργειακές ανάγκες με πολύ χαμηλό κόστος. Μάλιστα ο πρόεδρος της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας των ΗΠΑ Λιούις Στράους έμεινε στην ιστορία για τη λανθασμένη του πρόβλεψη «στο μέλλον η πυρηνική ενέργεια θα είναι τόσο φθηνή, που δεν θα κάνουμε τον κόπο να την κοστολογούμε». Ο Λιούις είχε επίσης προβλέψει ότι το 2000 στις ΗΠΑ θα λειτουργούσαν 1.000 πυρηνικοί σταθμοί. Έπεσε και σε αυτό έξω (λειτουργούν 103),καθώς από τα μέσα της δεκαετίας του '70 και μετά η κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών ουσιαστικά ανεστάλη στις μεγαλύτερες πυρηνικές χώρες ακριβώς λόγω του υψηλού λειτουργικού τους κόστους. Άλλα ζητήματα που καθιστούν την πυρηνική ενέργεια λιγότερο δημοφιλή από όσο τη φαντάζονταν επιστήμονες και πολιτικοί πενήντα χρόνια πριν, είναι ο διαρκής κίνδυνος σοβαρών ατυχημάτων και το -ουσιαστικά- άλυτο πρόβλημα της ανάγκης για επ' αόριστον αποθήκευση των πυρηνικών αποβλήτων.Σήμερα 31 χώρες διαθέτουν συνολικά 441 πυρηνικούς αντιδραστήρες σε λειτουργία καλύπτοντας το 16% των ενεργειακών τους αναγκών. Η Γαλλία, χάρη στους 59 αντιδραστήρες της αναδεικνύεται πρωταθλήτρια στον τομέα (ποσοστό ενεργειακής κάλυψης 78%). Για να τους «κινήσει» καταναλώνει περίπου 10.000 τόνους ουρανίου καυσίμου το χρόνο. Πάντως οι μεγαλύτερες πυρηνικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία) ισχυρίζονται ότι δεν κατασκευάζουν, ούτε σχεδιάζουν νέους αντιδραστήρες.
Μόλις πριν από μερικές δεκαετίες πολλοί φοβούνταν την ολική καταστροφή, με τους Σοβιετικούς και τους Αμερικανούς να βρίσκονται στην κυριολεξία πάνω από ένα κόκκινο κουμπί. Η απειλή είναι πλέον παρελθόν, αλλά μερικά από τα πυρηνικά καταφύγια εξακολουθούν να υφίστανται και σήμερα, δίνοντας στους τουρίστες την δυνατότητα να περιηγηθούν στην ιστορία. Ο Victor Baranov είναι ξεναγός στο "Bunker 42" ένα μουσείο σήμερα στη Μόσχα. Περίπου 30 χρόνια πριν το καταφύγιο ήταν έτοιμο να προστατεύσει τους ανθρώπους από μια πιθανή πυρηνική επίθεση.
Στο βίντεο μπορείτε να κάνετε μια σύντομη περιήγηση στο πυρηνικό καταφύγιο -μουσείο στη Μόσχα. Σκοπός της περιοδείας είναι να μάθει ο κόσμος πως θα μπορούσε να ήταν η ζωή σε ένα καταφύγιο .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου